powracam jak do porzuconego mieszkania, zerknijmy pod ściany, zerknijmy do szafek, otwórzmy szuflady, nadziwmy się tym, co jest pozostawione, co zapisaliśmy, że byliśmy tacy sprytni, wybitni i pomysłowi. zastanówmy się, dlaczego zostawiliśmy wszystko, dlaczego torba leży otwarta na łóżku, dlaczego kubek porośnięty pleśnią nadal tkwi na blacie ( Read more... )

Busy with fanfictions and writing. 
I'm more on Twitter then on Tumblr or Lj, sorry. 
Still not a student, but I'm close. Still Sherlockian more then anything else. 
And my English is still poor. Sorry. 

jak to zwykle bywa, branie leków odbiło mi się na stanie skóry. schodzi mi skóra z palców (tak, wiem Arturze, co to przy Twoich problemach), a dodatkowo od razu zrobiła mi się opryszczka. ot, świetny powód, żeby leków nie brać. jednak pomagają, wracam powoli do siebie, teoretycznie mogę mówić, ale wolę tego unikać, żeby znów nie przemęczyć głosu. ( Read more... )

so, straciłam głos. i to tak na amen. nie mogę mówić inaczej niż szeptem. pierwszy raz mam taką sytuację, to dość nowe, nieoczekiwane i kłopotliwe. od cholery kłopotliwe. mam nadzieję, że do jutra coś się zacznie polepszać. jeśli nie, to w niedzielę nie mogę iść do pracy. niedobrze, niedobrze. 
wszystko przez wiatrak. siedziałam sobie przy wiatraku ( Read more... )